Ά. Γιαννακίδης: «Να φτιάξουμε μια Περιφέρεια που θα έχει αναφορές στη Μαύρη Θάλασσα, στο Δούναβη»

Χαιρετισμός Περιφερειάρχη ΑΜ-Θ στο 9^ο Παγκόσμιο Συνέδριο Θρακών: «Αιχμή του δόρατός μας, η ενότητα του Θρακιώτικου Ελληνισμού»

«Σεβασμιότατοι Πατέρες,

Κυρίες και Κύριοι,

Φίλες και φίλοι Θρακιώτες και Θρακιώτισσες,

“Φίλοι Καλωσορίσατε” τραγουδάνε ακόμη και σήμερα στα χωριά μας, όταν οι φίλοι, οι δικοί μας άνθρωποι, γεύονται το “νόστιμον ήμαρ” και επιστρέφουν στον γενέθλιο τόπο για να πάρουν δύναμη, κουράγιο και Ελλάδα μαζί τους…

Αυτήν την Ελλάδα που σήμερα αναμετράται...

...με την ιστορία της δίνοντας την δική της έσχατη μάχη για να κρατηθεί ζωντανή, να αναταχθεί αναπτυξιακά, να ξεπεράσει τις παθογένειες του παρελθόντος και να ξαναδημιουργήσει μέλλον για τη νέα της γενιά.

Αυτή τη γενιά που σαν ειρωνεία της ιστορίας ξαναζητά το μέλλον της αλλού, απογοητευμένη, προδομένη…

Πέρασαν σχεδόν 20 χρόνια από το πρώτο Παγκόσμιο συνέδριο της Ξάνθης, όταν όλοι οι Θρακιώτες όπου γης έδωσαν τα χέρια σε μία προσπάθεια να αναδείξουν το Θρακικό ζήτημα και να πιέσουν προς κάθε κατεύθυνση για την εκπόνηση ενός μακρόπνοου εθνικού και αδιατάρακτου αναπτυξιακού σχεδιασμού που θα αξιοποιούσε τα πλεονεκτήματα του τόπου, και σε βάθος χρόνου θα δημιουργούσε εκείνη την κρίσιμη πληθυσμιακή μάζα που θα επέτρεπε στη Θράκη μία αυτοδύναμη και αυτοτροφοδοτούμενη πορεία.

Μία πορεία που θα είχε στη βάση του σχεδιασμού της τις απόψεις των ίδιων των Θρακιωτών για τον τόπο τους.

Τότε αποφασίσαμε να πάρουμε τις τύχες μας στα δικά μας χέρια. Να διεκδικήσουμε όσα μας στέρησαν επί δεκαετίες.

Και κάναμε πολλά. Χρειάζονταν όμως περισσότερα. Και τούτο φάνηκε στην κρίση.

Σήμερα η Θράκη δεν είναι μόνη. Η πολιτική σημειολογία να σας μιλά ένας Θρακιώτης που του έγινε η ιστορική τιμή να αναδειχθεί σε πρώτο αιρετό Περιφερειάρχη Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, αποτυπώνει την νέα περιφερειακή πραγματικότητα. Ο νέος τόπος είναι πλέον η Περιφέρεια. Τώρα είμαστε περισσότεροι, είμαστε δυνατότεροι, μπορούμε να σχεδιάσουμε καλύτερα. Αυτά που κάποτε μας χώριζαν, σήμερα μας ενώνουν. Μας δένουν περισσότερο…

Δεν θέλω να μιλήσω για αριθμούς. Οι αριθμοί λένε ότι τους πεις. Εκείνο που όμως δεν αποτυπώνεται με πολλούς τρόπους αλλά προκύπτει ως μήνυμα παντού, είναι η ενότητα. Η ενότητα του Θρακιώτικου Ελληνισμού, η ενότητα της Περιφέρειας μας…

Κυρίες και Κύριοι,

Με τους πρόγονους μας Θρακιώτες δεν μας ενώνει το αίμα. Μας ενώνει η γλώσσα, ο τόπος, το βίωμα, το ήθος, οι ήχοι και τα χρώματα, η θάλασσα και η στεριά. Μας ενώνει ο πολιτισμός που πλάθει την υπαρξιακή μας συνείδηση. Μας ενώνει ο αέναος μύθος που κινεί τη ζωή και την ιστορία.

Ο πατριωτισμός είναι ο μύθος μας. Αυτός που στο διάβα των αιώνων, μας έδωσε τροφή από τη ρίζα που απλώνεται βαθιά στο χρόνο και στο έδαφος αυτής της γης.

Μπορεί να στέρεψαν στην εποχή μας οι κοσμοθεωρίες, οι νομοτέλειες, οι τεχνολογικές περιπλανήσεις. Μπορεί να μην έχουν τίποτε να πουν οι πολιτικοί. Μπορεί οι νεοέλληνες να βιώνουμε την καταρράκωση της Εθνικής μας αξιοπρέπειας, μια πρωτόγνωρη πολιτισμική σήψη. Μπορεί τα παραμύθια να γεννιούνται, να ζουν και να πεθαίνουν σε κάθε εποχή.

Ο αέναος μύθος της φυλής μας όμως κρατεί χιλιετίες, είναι η ύπαρξη μας, η ταυτότητά μας, είναι ο πατριωτισμός μας, η Ελλάδα.

Κυρίες και κύριοι,

Γνωρίζετε ενδεχομένως οι περισσότεροι ότι τις τελευταίες μέρες η Θράκη μπήκε στη δίνη κάποιων επιλογών που προσπάθησαν να δημιουργήσουν τετελεσμένα. Να ποτίσουν τις συνειδήσεις των φιλήσυχων Θρακών με την άποψη ότι κάποιοι άλλοι αποφασίζουν για μας χωρίς εμάς και πως αυτή η αντιδημοκρατική νοοτροπία μπορεί να γίνει αποδεκτή χωρίς αντιδράσεις, χωρίς κόστος …

Και τότε μίλησε η ψυχή μας. Νιώθω ιδιαίτερα συγκινημένος φέροντας στο νου μου τα λόγια του πεφωτισμένου ιεράρχη σεβασμιοτάτου Αλεξανδρουπόλεως στην Κομοτηνή που οριοθέτησε τη νέα γραμμή άμυνάς μας τοποθετώντας στη βάση της την Νέα Ενότητα. Αυτή η Νέα Ενότητα που προσδιορίζεται πλέον ως μία αυτοπραγματούμενη αναπτυξιακή  πορεία στην οποία δεν χωρούν αποκλεισμοί, σκοταδισμοί και μισαλλοδοξίες.

Σήμερα φίλες και φίλοι, περισσότερο από ποτέ είναι ανάγκη να αναπτύξουμε το αίσθημα της φιλοπατρίας. Ναι, σήμερα έχουμε ανάγκη από πραγματικούς πατριώτες. Από φλογερούς ανθρώπους που βάζουν τον τόπο και το μέλλον του πάνω από το εφήμερο προσωπικό και κομματικό όφελος. Που δίνουν ψυχή και σώμα στην προσπάθεια να ανασυνταχθούμε και να φτιάξουμε μία νέα πραγματικότητα. Μια νέα Περιφέρεια που θα έχει αναφορές στη Μαύρη Θάλασσα, στο Δούναβη.

Μία περιφέρεια Κέντρο Διαμετακόμισης αγαθών, παροχής υπηρεσιών και διακίνησης εμπορευμάτων. Μία περιφέρεια ενεργειακό Κέντρο. Μία περιφέρεια με ευδιάκριτη ταυτότητα, αναγνωρισμένη διεθνώς που ξανασυναντά την ιστορία της μέσα σε αυτή τη νέα γεωγραφία, τη νέα οικονομία. Αυτή είναι η δική μας απάντηση. Η δική μας επανάσταση.

Εδώ έγκειται ταυτόχρονα και το δικό μας χρέος. Εμείς στην Περιφέρεια ΑΜΘ το έχουμε αναλάβει και δουλεύουμε αντιλαμβανόμενοι την συγκυρία και αξιοποιώντας κάθε αναπτυξιακό εργαλείο που έχουμε στη διάθεσή μας. Κάθε ευρώ θέλουμε να πιάσει τόπο. Κάθε θυσία του Έλληνα πολίτη πρέπει να έχει αντίκρισμα.

Ας κρατήσουμε ζωντανή τη Θράκη που ονειρεύτηκαν οι παππούδες μας μέσα από το δρόμο της προσφυγιάς. Τη Θράκη που στέριωσαν οι πατεράδες μας μέσα από τη βιοπάλη και το σκληρό μεροκάματο. Τη Θράκη που θα κληρονομήσουμε σε αυτήν την υπέροχη και καταπληκτική νέα γενιά. Τους επιστήμονες του αύριο ….

Ας κρατήσουμε αυτή τη Θράκη στην ψυχή μας. Την αιώνια Θράκη.

Την αγαπημένη…

Ας μην ξεχνούν κάποιοι ότι κανείς δεν αγαπά τη Θράκη περισσότερο από τους Θρακιώτες. Τους πραγματικούς πατριώτες…

Κυρίες και κύριοι,

Ο Σωκράτης, διατυπώνει με τη δύναμη αξιώματος τη ρήση «Μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον εστίν η Πατρίς και σεμνότερων και αγιώτερον και εν μείζονι μοίρα και παρά θεοίς και παρ’ ανθρώποις τοίς νούν έχουσι»

Έκτοτε η Ελλάδα είναι η διαχρονική αξία για τους Έλληνες.

Αυτό πρέπει να είναι το επιμύθιο του Συνεδρίου.

Αυτό επιτάσσει η εθνική αναγκαιότητα, να συνυπάρξουν στο ίδιο τραπέζι του επικοινωνιακού διαλόγου όλες οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου και να μιλήσουν την ίδια γλώσσα, τη γλώσσα της πατρίδας.

Σας ευχαριστώ πολύ».